donderdag 11 december 2014

Boekverslag 'Een goede dag voor de ezel'


Mijn mening

Ik vond het boek ‘ Een goede dag voor de ezel’ een leuk boek om te lezen, het boek is geschreven door Tim Krabbé die ook het 'Gouden Ei' heeft geschreven. Het taalgebruik was ook makkelijk en daardoor ging het lezen ook een stuk vlotter dan bij het vorige boek wat ik las (Robinson). Het boek sprak me aan omdat de titel best mysterieus was, want wat had ik mij bij de titel kunnen voorstellen? Bijna niks en dat trok me aan. Het boek is niet chronologisch geschreven dat vond ik af en toe wel moeilijk aan het boek.  Het boek leek ook wel een beetje op het Gouden ei, door de manier van schrijven. Het was een soort puzzel en elke bladzijde had weer een stukje om de puzzel compleet te maken. Nu weet ik ook waar de titel ‘een goede dag voor de ezel’ op slaat. Tijdens de vakantie in Sydney gaf de hoofdpersonage (Wybren) een mens verkleed als een ezel 100 dollar, vandaar de naam van de titel.
Samenvatting

Mischa is een man waarvan de  relatie is stuk gegaan. Hij vindt zijn ex verschrikkelijk en wilt haar vermoorden. Hij koopt een pistool. Eerst is hij er bang voor, maar toch gaat hij naar een bos om te oefenen. In het bos schiet hij op een boom en daar schrikt hij zo van dat hij stopt met oefenen, hij ging naar het dorp en kocht een gele ijsmuts. In de bus naar huis stappen ook een stel scholieren in. Mischa hoort er twee zeer onbeschoft taalgebruik gebruiken, over wat je eigenlijk met ‘nikkers’ zou moeten doen, enzovoorts. Hij merkt dat ook anderen in de bus zich ergeren aan de praat van de jongens. Maar  ze zijn allemaal  laf om er iets van te zegge en  daarom zeggen ze niets. Dan begint één van de jongens, Bart Meeuwse, over ‘Viskutje’ te praten. 
Mischa voelt zich verdrietig,  om een meisje zo te vernederen, waar anderen bij zijn. Gewoon, in het openbaar. Het was de vriendin van Bart, dat merkte hem al op.
Wanneer de jongen uitstapt bij een halte volgt Mischa hem en hij volgt hem tot in de straat waar een boerderij, het huis van Bart Meeuwse, staat. Daar spreekt hij Bart aan.       Na een gesprek waarin Mischa zijn pistool uit zijn binnenzak heeft gehaald en waarin Bart dat pistool gezien heeft, schiet Mischa de jongen één keer. Dan hangt hij over hem heen en schiet hij nog eens. Hij heeft   moord gepleegd heeft, voelt hij geen haat meer voor Lydie en besluit hij haar niet te vermoorden.

 Wybren Fechter krijgt in twee dagen op zijn kantoor twee anonieme briefjes. De één beschreven met de woorden ‘Iedereen neukt Viskutje’. De ander; ‘Viskutje vind het lekker’. Wybren vraagt zich af wie er neukt. Zijn dochter? Zou zijn dochter ontmaagd zijn? Hij bedenkt al allerlei volwassen gesprekken die hij daarover met zijn dochter zou kunnen voeren, als twee gelijken. Hij besluit het haar toch te vragen, ’s avonds bij het avoneten, maar ze ontkend.

 De dag erna komt Esther Fechter overstuur thuis. Wanneer Wybren vraagt wat er is zegt ze dat ze wel Viskutje is. Ze begint te huilen, Wybren probeert haar noch te troosten. Na gedoucht te hebben, vertelt Esther alles. Dat ze het met haar vriend Bart gedaan had. Meerdere keren. En dat hij op een gegeven moment jongens geld had laten betalen om op de zolder door kijkgaten konden bekijken hoe Bart en Esther het deden.                 Toen Esther daarachter kwam, maakte ze het uit met hem. Hij wilde echter dat ze bij hem thuis dan die gaten zou komen aanwijzen en dat ze het uit zouden praten. Dat deed Esther, maar de gaten in het plafond waren er niet.
Wybren wist niet wat hij moet doen. Verhuizen was een optie, maar misschien zou hij met Esther een wereldreis kunnen maken. Weg van hier. Weg van Bart en zijn misdrijven.

 Mischa is ondertussen verhuisd naar Sidney, Australië. Daar leeft hij met Lynda, zijn nieuwe vriendin. Wanneer hij op een dag met haar een wandeling maakt, geeft hij een mens, verkleed als een ezel honderd dollar.
Na al een hoop landen te hebben bezocht tijdens hun wereldreis, zijn Wybren en Esther nu in Sydney, Australië. Wanneer Wybren zijn dochter wat tijd voor zichzelf gunt, gaat hij zelf op een terras zitten. Hij zit naast een andere Nederlander .Esther komt na een hele tijd weer terug en Wybren wil dan gaan afrekenen. Esther herkent de Nederlander ze kent de Nederlander. Het is de Man met de Gele IJsmuts, de man die Bart om het leven bracht. Ze bedankt hem daarvoor en ze voelt blij, omdat ze hem eindelijk ontmoet heeft.          Mischa voelt zich erg opgelucht. Hij hoeft het zijn vriendin Lynda niet te vertellen, van de moord. Esther, heeft hem zelf bedankt. Het is goed zo. Hij sluit het af.

Opdracht H een column

Dit boek heeft niet echt een betekenis voor mij. Een boodschap die ik eruit heb kunnen halen is ‘vergeet de mindere tijden en kijk vooruit’.  Esther heeft een nare periode achter de rug , ze is bang en voelt zich niet lekker in haar fel. Ze gaat met haar vader een wereldreis maken en ze stoppen in Sydney, daar leert Esther op het eind van het verhaal een jongen kennen. Het klikt tussen haar en die jongen, Esther vergeet Bart en koopt voor haar vader een portemonnee. Haar vader ziet dit als teken dat ze weer gelukkig en dankbaar is. En op deze manier heb ik de boodschap eruit kunnen halen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten